Mirjam en Jacob zijn getrouwd, het was een geweldige dag.

 

12 juni is Albert van Co overleden. Hij is 69 jaar geworden. Albert en Co waren fanatieke zeilers en hadden ook een zeilboot die Thalassa heette. Co heeft mij inspirerende woorden meegegeven zoals 'Doen, jullie kunnen het nu nog'.

 

Het vertrek
15 juni zijn we vertrokken. Na aangelegd te hebben in Lelystad en Almere voor wat nautische boodschappen hebben we nog een nachtje in de Sixhaven gelegen in Amsterdam. Daar kwam onze dochter Maria nog een dagje langs met George.

 

Afscheid

Afscheid nemen is niet mijn sterkste punt. Ik heb het dan ook zo min mogelijk gedaan. Het kan ook zo zijn dat we om de een of andere reden weer terug op Urk zijn.

Natuurlijk heb ik een traantje weggepinkt. Geert: 'Sorry Edith dat je met zo'n gekke vent getrouwd bent, meneer moet zonodig zijn droom najagen, blijf thuis Edith'. Mijn besluit staat vast, ik ga mee.

 

 

We zijn  op weg naar IJmuiden. De weersverwachting is goed de komende 5 dagen. Een noordelijke wind kracht 3-4.

Perfect windje om de oversteek naar Spanje te maken. Eenmaal onderweg draaide de wind naar het oosten kracht 1-2. We dobberden vrolijk verder. Van alles geprobeerd om wat wind te vangen. Zeilen hijsen, strijken, af en toe de moter erbij. We namen de beslissing om uit te wijken naar Engeland. Nu al tropisch!

 

Via de Engelse kust zijn we in Brixham beland. Een mooie vissersplaats. Hier vermaken we ons prima.

24 juni 's morgens vroeg werden we wakker van een vreemd geluid. We renden allebei het dek op. Onze boot was op de een of ander manier losgeraakt van de mooring. Onze preekstoel was in conflict met de preekstoel van een andere boot. Geen schade pfff....

Moter gestart en de boot aan een andere mooring vastgemaakt.

 

Oversteek Engeland-Frankrijk

 

Dezelfde dag zijn we vertrokken uit Brixham. Bestemming Frankrijk, Brest.

Het weerbericht was een westelijke wind kracht 4-5. Onderweg draaide de wind naar het zuidwesten kracht 6. We zeilden de hele tijd zeer scherp aan de wind en dat is ver van gerieflijk. Het was hotsen en botsen en ik moest voor het eerst kotsen. Ik werd goed verzorgd. Een dekentje... moest blijven eten... een hand op mijn hoofd en toen ging het weer.

Geert: 'Roep even dat schip op en vraag welke koers hij gaat varen'. Voor onze boeg zag ik een grote mammoettanker opdoemen. Tot mijn verrassing lukte het meteen om contact te maken. We spraken af stuurboord op stuurboord. Niet te geloven, dat grote schip veranderde zijn koers een paar graden voor ons bootje. 'Thank you very much'.

Ik genoot van het schouwspel van de golven, springende dolfijntjes en dacht aan mijn moeder die vandaag jarig was. Om 6.00 uur 's morgens legden we aan in Roscoff, 40 mijl ten oosten van Brest. Dit was het uiterste puntje dat we konden bezeilen.

 

In Roscoff zijn we 2 nachten gebleven, een prachtige omgeving om te wandelen. We hebben koffie gedronken met Jan en Mieke, een enthousiast zeilersechtpaar van tegen de zeventig en hebben ook een Breehorn. Franse stokbrood en mosseltjes gegeten en verschillende Bretonse pateetjes uitgeprobeerd. 

 

Zeilend via de Bretonse kust komen we aan in Camaret Sur Mer. Hier wachten we een koufrontje af om daarna over te steken naar Spanje. Onze touwtjes worden aangepakt door Henk en Mery van de Fleurie. De boot van Henk en Mery heeft Urk als ligplaats. Het was een verrassing om hun hier te ontmoeten. We hebben samen gezellig koffie gedronken en zijn weer nuttige tips rijke van deze ervaren zeezeilers.

Camaret Sur Mer is een mooi dorpje met leuke restaurantjes en opvallend veel kunstgalerietjes. Op de kop van de haven staat een oeroud kerkje. De kerk is nautisch ingericht, er hangen 3 verschillende schepen aan het plafond en reddingsboeien aan de wand. Ik vraag me af hoeveel zeelieden hier herdacht zijn.

 

Groeten vanaf de Thalassa